အမုန်းတရားထပ်မပွားချင်ရင်

 # 

ဒီအချိန်ပြောရင် လူမုန်းပိုများမလား မသိဘူး၊ ဒါပေမယ့်နားလည်ပေးရမည့်သူတွေရှိသလို ကိုယ်ကိုယ်တိုင်နားလည်အောင် ထပ်ကြိုးစားရမည့်အရာတွေလည်း ရှိတယ်ဆိုတာကို သတိပြုမိလို့ပါ။ ကိုယ်မြင်သလို မြင်စေချင်၊ ကိုယ့်ကို သဘောတူစေချင်၊ ကိုယ့်ဆန္ဒအတိုင်း ဖြစ်စေချင်တာကတော့ သာမာန်လူသားပုထုဇဉ်တိုင်းမှာ ဖြစ်လေ့ဖြစ်ထရှိတဲ့ဆန္ဒတစ်ခုပါ။ တစ်ခါတစ်လေ ကိုယ်ထင်သလို မဟုတ်တာတွေလည်း ရှိတယ်ဆိုတာ သတိပြုစေချင်ပါတယ်။ 

မနှစ်က ရသေ့တောင်မှာ ပြည်တွင်းစစ်ဖြစ်လို့ ရွာနှစ်ရွာသုံးရွာမီးလောင်သွားပါတယ်။ ဘယ်သူရှို့သလဲ မေးရင် ရခိုင်ပြည်သူတွေက တပ်မတော်ရှို့တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ သတင်းတွေတော်တော်များများကတော့ အေအေတွေမီးရှို့တယ်လို့ ဆိုကြပါတယ်။ အဲဒီထဲမှာ သီရိလင်္ကာက သူငယ်ချင်းဦးဇင်းတစ်ပါးထောင်ထားတဲ့ စာကြည့်တိုက်လည်း မီးထဲပါသွားပါတယ်။ သီရိလင်္ကာကနေ တကူးတကသယ်ခဲ့ရတဲ့စာအုပ်တွေရော၊ ရန်ကုန်မှာ မရှိမဲ့ရှိမဲ့ပိုက်ဆံနဲ့ ဝယ်စုထားတဲ့စာအုပ်တွေရော မီးထဲရောက်သွားပြီ။ သူများကိုအကူအညီတောင်းရလောက်အောင်လည်း သူ့တစ်ဦးထဲကွက်ဖြစ်နေတာမျိုးမဟုတ်၊ တစ်ရွာလုံးမီးလောင်လို့ ရွားသားတွေတောင်နေစရာတောင်မရှိတာ၊ စာကြည်တိုက်အတွက် ဝမ်းနည်းရုံကလွဲလို့ ဘာမှမတတ်နိုင်။ မီးရှို့တဲ့သူကို ကိုယ်တိုင်မြင်ရတဲ့ရွားသားတွေ ကိုယ်တိုင် ဘယ်လောက်ထဲ ကြေကွဲရမလဲ။ 

ကရင်မှာ တပ်မြေဆိုပြီး တပ်မတော်ကဝင်သိမ်းတော့ အဲဒီမြေထဲရှိတဲ့အိမ်တွေကို စစ်တပ်တွေက ဖြိုလိုက်တယ်၊ မီးရှို့လို့ရတာတွေမီးရှို့လိုက်တယ်။ မတရားမှန်းသိပေမယ့် တပ်မတော်ကို တရားပြန်ဆွဲရလောက်အောင် အဖျက်ဆီးခံလိုက်ရတဲ့ အိမ်ပိုင်ရှင် ရွာသားတွေက ဘယ်လောက်စွမ်းနိုင်မှာ မို့လို့လဲ။ ပြိုသွားတဲ့အိမ်ကို လက်ပိုက်ကြည့်ပြီး အသိတွေကို ပြောပြရုံကလွဲလို့ ဘာမှမတတ်နိုင်ဘူး။ အဲဒီထဲက သီရိလင်္ကာမှာ ရောက်နေတဲ့ သူငယ်ချင်းဦးဇင်းတစ်ပါးရဲ့ အမျိုးအိမ်တွေလည်းပါတယ်။ သူပြောပြတယ်၊ အဲဒီအိမ်တစ်လုံးကို ဆောက်တာ သုံးနှစ်ကျော်ကြာတယ်တဲ့၊ ထိုင်းသွားပြီးအလုပ်လုပ်ရတာ၊ ထိုင်းကနေပိုက်ဆံတွေ ကုတ်ကတ်စုပြီး ရွာကိုလှမ်းပို့၊ ရွာကအမျိုးတွေ ကူညီပေးလို့အဲဒီတိုက်ကြီး ပြီးသွားတာတဲ့။ အိမ်လည်းပြီးပြီ၊ ပိုက်ဆံလည်းနည်းနည်းပါးပါးစုမိပြီမို့ ရွာပြန်လာတော့မယ်လုပ်မှဘဲ အိမ်ကပြိုသွားပြီတဲ့။ 

ရွာသားတွေကတော့ တပ်မတော်ကို မုန်းရုံတင်မကဘူး၊ ရွံ့လွန်းလို့ အနားကိုမကပ်ချင်တာ။ မြို့ကြီးပြကြီးမှာရော၊ နိုင်ငံခြားမှာရော သတင်းတွေတင်လာတာက လက်နက်ကိုင်တိုင်းရင်းသားတွေက သူတို့ပြည်သူအိမ်ကိုမီးပြည်ရှို့တယ်တဲ့။ တို့ခေတ်ပညာတတ် ငနဲအဖွဲ့တွေတောင် တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်တွေက ဘယ်အဖွဲ့မှမကောင်းဘူး၊ ပြည်သူကိုဒုက္ခပေးတဲ့သူလို့တောင် ပြောကြသေးတယ်လေ။ အဲလိုပြောတဲ့အထဲမှာ ဒေသခံရခိုင်တွေ၊ ကရင်တွေပါသလား။ သူတို့က သူတို့လက်နက်ကိုင်တွေက ပြည်သူတွေနိုပ်စက်တယ်လို့ မပြောဘဲ၊ အဝေးကနေပြီး‌ အဲ‌ဒီဒေသကို မရောက်ဖူးတဲ့သူတွေက ဘာလို့ လက်နက်ကိုင်တိုင်းရင်းသားတပ်က ပြည်သူကို ဒုက္ခပေးတယ်လို့ ပြောရတာလဲ။ ပညာတတ်မို့ ပိုသိတယ်လို့ ဆိုချင်တာလား။ 

နောက်တစ်ခုက အဲဒီလက်နက်ကိုင်တိုင်းရင်းသားတွေက ရန်ကုန် မန္တလေးမှာ စစ်လာတိုက်နေတာမဟုတ်ဘူး၊ သူ့နေရာသူနေနေတာ။ အဲဒီဒေသမှာနေတဲ့ ပြည်သူတွေက လက်နက်ကိုင်တိုင်းရင်းသားတွေက သူတို့ကိုနိုပ်စက်ကြတယ်၊ တပ်မတော်လာတိုက်ပေးပါလို့ စစ်ကူတောင်းနေတာလဲ မဟုတ်ဘူး။ တပ်မတော်က သူပုန်ဆိုပြီးသွားတိုက်တာပဲ။ အနုပညာရှင်တစ်ချို့တေွတောင် ရှေ့တန်းထွက်စစ်သားတွေ ဘေးကင်းပါစေ၊ အောင်မြင်ပါစေ စတဲ့ဆုတွေတောင်းပေးသေးတာ။ သူတို့ရဲ့ ဆိုရှယ်မီဒီယာပေါ်မှာ တင်ပြီး နိုင်ငံချစ်အနုပညာရှင်တွေဆိုတာ ကြွားချင်သေးတာ။ အဲဒီစာတွေကို ဟိုအဖျက်ဆီးခံရွာကလူတွေ ဖတ်မိရင် ဘယ်လောက်စိတ်တိုလိုက်မလဲ လို့တွေးမိသေးတယ်။ 

ဒါနဲ့ပတ်သတ်ပြီး ပြောချင်တာက သူတို့မှာ အဲကဒဏ်ရာတွေမကျက်သေးတာ အများကြီးရှိတယ်။ မျက်ရည်တွေမခမ်းသေးတာလည်း အများကြီးရှိတယ်။ တပ်မတော်ကတစ်မျိုး နိုပ်စက်၊ သတင်းမီဒီယာတွေက တစ်မျိုးဖော်ပြ၊ ဟိုအဝေးကပညာတတ်ဆိုတဲ့သူတွေကလည်း တစ်မျိုးပြော။ သူတို့ကိုယ်တိုင်လည်း ခံနေရတယ်၊ သူတို့ချစ်တဲ့ သူတို့လက်နက်ကိုင်တွေကိုလည်း သူပုန်တွေ၊ အကြမ်းဖက်တွေဆိုပြီး အစွပ်ဆွဲခံရတယ်။ မလိုတော့ သူပုန်၊ လိုရင်သွေးချင်းပြန်ဖြစ်နေတာမျိုး စတဲ့ မလိုတစ်မျိုး လိုတစ်မျိုးဆက်ဆံခံရနေသလို ခံစားနေရတာတွေရှိတယ်။ ဒါလေးကို ဒီအချိန်မှာ ထည့်တွက်ဖို့တော့ လိုလိမ့်မယ်ထင်တယ်။ 

အခုလောလောဆယ်မှာ အရေးကြီးတဲ့အချိန်မို့ အားလုံးပါဝင်မှဖြစ်မှာမို့ အားလုံးပါဝင်ဖို့ နှိုးဆော်ကြပါတယ်။ အားလုံးလိုလိုပါဝင်နိုင်ပေမယ့် မပါဝင်နိုင်တဲ့သူတစ်ချို့တွေရှိပါတယ်။ စစ်တပ်မိသားစုကလည်း မဟုတ်၊ စစ်တပ်ကို အားပေးအားမြှောက်လုပ်နေတဲ့သူလည်း မဟုတ်တဲ့သူတွေ။ သူတို့ကို မပါဝင်လို့ ဝိုင်းဆဲကြတာမျိုး မလုပ်မိဖို့တော့ လိုလိမ့်မယ်ထင်တယ်။ ပညာတတ်ဆိုသူတွေတစ်ချို့က စစ်တပ်ကိုကန့်ကွက်တဲ့အထဲမပါလို့၊ ဘေးမှာနေနေလို့ဆိုပြီး အသိတရားမရှိတဲ့သူလိုလို၊ နိုင်ငံသစ္စာဖောက်လိုလို၊ ရန်သူလိုပြောနေကြတာတွေရှိတယ်။ ကိုယ်ပြောတဲ့သူတွေထဲမှာ စစ်ဘေးဒဏ်ကြောင့် ဒဏ်ရာမကျက်သေးတဲ့ ပြည်သူတွေမပါစေနဲ့လို့ ပြောချင်ပါတယ်။ ဒဏ်ရာဟောင်းပေါ် ဒဏ်ရာအသစ်တွေ ထပ်မပေးစေချင်ဘူး။ ပြည်တွင်းစစ်ဘေးဒဏ်မခံစားဖူးတဲ့ မြို့ကြီးသားတွေနဲ့ နိုင်ငံတကာပညာတတ်တွေကိုတော့ မဆိုလိုဘူး။ 

အခုလို တပ်မတော်ကို ရှုံချတယ်ဆိုတာ သူတို့လုပ်ခဲ့တာကြာလှပေါ့၊ သူတို့အသံကို နားမထောင်လို့ပါ၊ မြို့ကြီးသား ပညာတတ်တွေရဲ့ နိုင်ငံရေး ထင်မြင်ချက် သုံးသပ်ချက်တွေက လွှမ်းမိုးနေလို့ ငါတို့ မကြားလိုက်တာပါ။ Civil Disobedience Movement စည်းရုံးရေးမှာရော Social Punishment စည်းရုံးရေးမှာပါ ပြောကြဆိုကြ ရေးကြသားကြတဲ့အချိန်မှာ သူတို့အနာဟောင်းကိုထပ်မဆွမိဖို့ သို့မဟုတ် ရေနစ်သူကို ဝါးလုံးနဲ့ထပ်မထိုးမိဖို့ လိုလိမ့်မယ်။ တစ်ချို့အရေးအသားတွေက ကိုယ့်ထင်မြင်ချက်သက် သက်သာဖြစ်ပြီး ဆန္ဒပြတဲ့ဦးတည်ရာ လမ်းကြောင်းနဲ့ သိပ်မဆိုင်တဲ့အရာတွေ။ ဥပမာ- တိုင်းရင်းသား လက်နက်ကိုင်တွေက တပ်နဲ့ပေါင်းပြီး လုပ်စားနေကြတာ စတဲ့စကားမျိုး။ ကိုယ်ထင်တဲ့အတိုင်းမဟုတ်ရင် အလကားနေရင်း အမုန်းပိုပွားစေပါတယ်။ သေချာပြောလို့ရတာတစ်ခုက အဲဒီလိုစကားပြောတဲ့သူက အဲဒီဒေသကလူတွေ မဟုတ်တာသေချာတယ်။ 

ဆိုလိုရင်းကတော့ တက်ညီလက်ညီဆန္ဒပြတဲ့ ဒီလိုအရေးအခင်းကာလမှာ ကိုယ့်ထင်မြင်ချက်တစ်ခုတည်းနဲ့ အချင်းချင်း အမုန်းထပ်မပွားစေဖို့ပါ။ ပြည်တွင်းစစ်ထပ်မဖြစ်အောင်လည်း ဂရုစိုက်ကြပါလို့ဆိုချင်ပါတယ်။ 

လိုရာဆန္ဒပြည့်ဝကြပါစေ။ အန္တရာယ်ကင်း ရန်စွယ်ရှင်းပြီး လွတ်လပ်တဲ့အခွင့်အရေး မျှတတဲ့ အခွင့်ရေးများ ပိုင်ဆိုင်နိုင်ကြပါစေ။ 

အရှင်နန္ဒိယ (ဖယ်ခုံ) 

20.02.2021 06:26:00 PM

မြန်မာရဟန်းတော်ပုံရိပ်

 #

ဆက်စပ်နေတဲ့အကြောင်းအရာတွေက များစွာရှိတယ်။ ၂၀၁၂ ကတည်းကစတယ်လို့ ပြောလို့တောင်ရမယ်ထင်တယ်။ ပုံရိပ်ကတော့ မြင်တဲ့အတိုင်းဘဲ။ ၂၀၁၉ - ခုနှစ်က သီရိလင်္ကာမှာ အော်စတေးရီးယားက ဆရာတော် သုဇာတအာဂျင်ချမ် တရားလာဟောတော့ သွားနာယူဖြစ်ခဲ့တယ်။ အဲဒီမှာ ဟောတရားအပြီး အမေးအဖြေလုပ်တော့ တရားနာပရိသတ်တစ်ဦးရဲ့ အမေးအဖြေကိုဖြေတဲ့အထဲမှာ ဆရာတော်ရဲ့အတွေ့အကြုံတစ်ခုကို မျှဝေခဲ့တယ်။ အင်္ဂလန်ရောက်တုန်းက အင်္ဂလန်ကခရစ်ယာန်ဘာသာဝင် သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့တွေ့တော့ မေးတယ်တဲ့။ သင်္ကန်းဝတ်တာကိုကြည့်ပြီး ဘာလို့ အဲဒီလိုဝတ်တာလဲလို့ မေးတယ်တဲ့။ ဗုဒ္ဓဘာသာရဟန်းမို့ လို့ဖြေလိုက်တယ်တဲ့။ ချက်ချင်းဘဲ ဟာ ဗုဒ္ဓဘာသာရဟန်းက သူသတ်သမားဘဲ လို့ပြောလိုက်တယ်တဲ့။ အဲဒါက မြန်မာမှာဖြစ်သွားတဲ့ ရခိုင်အရေးခင်း၊ မိတ္ထိလာအရေးခင်းတွေရဲ့ နောက်ပိုင်းမှာ ကမ္ဘာ့သတင်းစာမျက်နှာပေါ်ရောက်သွားတဲ့ မြန်မာရဟန်းတော်တွေရဲ့ ပုံရိပ်တွေပေါ့။ အဲဒါနဲ့ ဆရာတော်ကလည်း သူ့သူငယ်ချင်းဟောင်းကြီးကို ဗုဒ္ဓရဟန်းတော်အကြောင်း တော်တော်ရှင်းပြလိုက်ရတယ်တဲ့။ ဒီနိဒါန်းလေးဖတ်ပြီးရင် ဘာဆိုလိုချင်တာလဲ ဆိုတာ သိလောက်ပြီထင်ပါတယ်နော်။ 

ဒီမနက်ကရုပ်ပျက်ဆင်းပျက်ဖြစ်ရပ်၊ ကားလမ်းထဲရပ်ထားတဲ့ လူတွေရဲ့ကားမှန်ကို ရိုက်ခွဲတဲ့မြန်မာရဟန်း တော်တွေရဲ့ပုံရိပ်။ ကမ္ဘာ့နိုင်ငံအသီးသီးမှာ ရှိနေတဲ့ဗုဒ္ဓဘာသာရဟန်းတွေ ဒီလိုလုပ်ရပ်တွေလုပ်ကြမယ် ထင်သလား။ ဘယ်နိုင်ငံဘဲရောက်ရောက်ဗုဒ္ဓဘာသာကို အစွန်းရောက်တဲ့ဘာသာလို့ ဘယ်သူမှမပြောကြဘူး။ အကြမ်းဖက်တဲ့ဘာသာဝင်တွေလို့လဲ မပြောကြပါဘူး။ အနောက်တိုင်းဖြစ်ဖြစ်၊ အရှေ့အလယ်ပိုင်းဖြစ်ဖြစ်၊ အရှေ့တိုင်းမှာဘဲဖြစ်ဖြစ် ဗုဒ္ဓဘာသာက ‌မေတ္တာစိတ်၊ ကရုဏာစိတ်တွေ တိုးပွားလာအောင် ဟောပြပေး၊ ညွန်ပြပေးတယ်ဆိုတာ သိကြတယ်။ ဗုဒ္ဓဘာသာကို ဌာနတစ်ခုအနေနဲ့ကို တက္ကသိုလ်မှာသင်ယူလေ့လာလို့ ရအောင် စီစဉ်ထားပေးတယ်။ မိတ္ထိလာအရေးခင်းမှာ သတင်းသမားတွေရဲ့ မှတ်တမ်းတစ်ချို့မှာ ထွက်ပြေးတဲ့လူတစ်ချို့ကိုလိုက်ရိုက်တဲ့ လူအုပ်ကြီးထဲမှာ ရဟန်းတွေပါလာတာကို တွေ့ရတယ်။ ဘုန်းကြီးအတုပြောပြော၊ အစစ်ဆိုဆို နိုင်ငံတကာမှာတော့ မြန်မာနိုင်ငံကအရေးအခင်းဖြစ်လို့ မြန်မာနိုင်ငံကရဟန်းတော်တွေလို့ဘဲ မြင်မှာဘဲ။ ဘယ်လိုပြောပြော ပုံရိပ်ကတော့ လူလိုက်ရိုက်နေတဲ့အထဲက ပါတဲ့သူဘဲ။ အဲဒါကြောင့် ဗုဒ္ဓဘာသာရဟန်းတွေက အကြမ်းဖက်တတ်တဲ့သူတွေဖြစ်သွားပြီနော်။ အဲဒီပုံရိပ်ကို ဘယ်မှာတွေ့တယ်လို့ထင်လို့လဲ။ 

လူတိုင်းလိုလိုသိနေတဲ့ကိစ္စတစ်ခုဘဲဖြစ်မယ်ထင်တယ်၊ ရွှေဝါရောင်အရေးခင်းမပေါ်ခင် စစ်အာဏာရှင် လက်အောက်မှာ‌နေခဲ့ရစဉ်တုန်းက ကုလားမုန်းတီးရေးတရားနဲ့‌ဟော့နေတဲ့ ကိုယ်တော်တစ်ပါးရဲ့ ဟောပြောချက်ထဲမှာ ကုလားကိုသတ်ရင် ပါရာဇိကမကျဘူး၊ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ လူသတ်မှ ပါရာဇိကကျတာ၊ ဒီကောင်တွေက လူတွေမှ မဟုတ်တာ လို့ ပြောသွားတယ်။ ပရိတ်သတ်တွေကလည်း လက်ခုပ်တွေတီးလို့။ ရယ်စရာလို့ပြောပြော၊ စတာဘဲဆိုဆို ရဟန်းတစ်ပါးအနေနဲ့ လူကိုလူလို မမြင်တတ်တဲ့ဟောပြောချက်တွေက ဗုဒ္ဓဘာသာရဟန်းတွေရဲ့ပုံရိပ်ကို ထိခိုက်တာဘဲ။ ဒါကအရင်က ဖြစ်ခဲ့တာ၊ မကြာခင်နှစ်လေးတင် ဖြစ်သွားတဲ့ကိစ္စလေးတစ်ခုလည်းရှိပါသေးတယ်။ တစ်နိုင်ငံလုံးက ဝိုင်းဆဲကြသေးတယ်လေ၊ ဒီဟောပြောချက်နဲ့ဆင်တူရိုးမားလေး။ နိုင်ငံတကာဗုဒ္ဓဘာသာဘုန်းကြီးတွေက စင်ပေါ်မှာဒီလိုစကားတွေ ပြောကြမယ်ထင်လား။ သေချာတာကတော့ နိုင်ငံတကာမှာဒီဟောပြောချက်တွေ‌ ရောက်သွားရင် နိုင်ငံတကာဗုဒ္ဓဘာသာအသိုင်းအဝိုင်းတွေက ကန့်ကွက်ကြမှာ သေချာတယ်။ ဒါပေမဲ့ တို့နိုင်ငံမှာတော့ လက်ခုပ်တီးပေးမယ့်သူက အများကြီးရှိသေးတယ်။ အဲဒါတောင် မပြောသင့်ဘူးလို့ ပြောရင် ဘေးကနေ ကာပြောပေးကြသေးတာ။ 

ဘာလို့ နိုင်ငံတကာ ဆိုတဲ့စကားလုံးကို ထည့်ပြောနေရတာလည်းဆိုရင် မြန်မာမှာဘဲ သာသနာအစစ်အမှန် ကျန်တော့တယ်၊ အခြားနိုင်ငံတွေမှာ သာသနာအစစ်အမှန်မရှိတော့ဘူး ဆိုတဲ့ စကားမျိုးကြားနေရလို့။ ကိုယ့်ဟာကိုယ် ဘာလဲဆိုတာ ပြန်မြင်ဖို့လိုနေပြီထင်တယ်။ အနေအထိုင်တွေက သူတစ်ပါးကိုဂရုမစိုက်၊ အပြောအဆိုက သူတစ်ပါးကို မလေးစား၊ အမူအရာကလည်း အထက်စီး၊ (ရိုင်းတယ်လို့ပြောရင် လိုက်ခံမလားမသိဘူး)။ ဒီမနက်လို ကားမှန်ရိုက်ခွဲတဲ့ကိစ္စအပါအဝင် မေတ္တာ၊ ကရုဏာ ခေါင်းပါးနေတဲ့ ပုံရိပ်တွေအများကြီး မြင်တွေ့နေရပါတယ်။  ကိုယ့်အကြောင်းကို ကိုယ်မသိ၊ ဘယ်လိုဖြစ်နေတယ်၊ ဘာလုပ်ရမယ်ဆိုတာကိုမသိဘဲနဲ့ အားအားရှိ ဘယ်သူကဘာမလုပ်ပေးလို့ ညာမလုပ်ပေးလို့လို့ ပြောနေတဲ့သူကရှိသေးတာ။ တစ်ချို့ကရှိသေးတယ်၊ သီရိလင်္ကာမှာဆို ရဟန်းတွေကို ဘယ်လိုလေးစားတာ၊ ထိုင်းမှာဆို ဘယ်လိုရိုသေတာ ဆိုတာမျိုးတွေပြောကြတယ်။ မြန်မာမှာ အဲဒါတွေမရှိဘူးလို့ စကားပြောရင် အဆစ်ကပါသေးတာ။ သီဟိုဠ်ရဟန်းလို အကြည်ညိုခံချင်ရင် သီဟိုဠ်ရဟန်းလိုနေ၊ ထိုင်းဘုန်းကြီးကို အကြည်ညိုခံချင်ရင် ထိုင်းဘုန်းကြီးလိုနေ။ ဘာဘုန်းပေးမလဲဘုရားလို့ မမေးလိုက်နဲ့ ကြက်သား၊ ဝက်သား၊ အမဲသား ဆိုတာမျိုးဘဲကြားရမယ်။ သက်သတ်လွတ်တောင်မြင်ဖူးလားမသိဘူးလို့ တွေးမိတဲ့အထိဘဲ။ သူများတွေ ၁၂ နာရီကျော်ရင် စျေးဆိုင်တွေမှာ မတွေ့တော့ဘူး။ သူ့နေရာနဲ့သူနေကြတယ်လေ။ ပွင့်လင်းတယ်လို့ပြောပြော၊ ရိုးသားတယ်လို့ဘဲဆိုဆို စံသတ်မှတ်ချက်လေးတွေက ရှိသေးတယ်။ ရဟန်းတို့ရဲ့ စံသတ်မှတ်ချက်က လူတွေနဲ့မတူတာ သိရမှာပါ။ သက်ဆိုင်ရာတာဝန်ရှိသူတွေကတစ်ဆင့်ဘဲဖြစ်ဖြစ်၊ ကိုယ့်အချင်းချင်းထဲကဘဲ ဖြစ်ဖြစ်၊ ကိုယ့်ဆရာသမားတွေကဘဲဖြစ်ဖြစ် မပြုပြင်ဘူး၊ ဒီတိုင်းဘဲ ဆက်ရှိနေမယ်ဆိုရင် ပုံရိပ်ကတော့ အဆိုးတွေဘဲ ပိုထွက်လာမယ်ထင်တယ်။ အဲလိုပြောလိုက်လို့ တရားစခန်းမှာ တရားအားထုတ်နေတဲ့ရဟန်းတွေရှိတယ်၊ စာသင်တိုက်မှာ စာလိုက်နေတဲ့သံဃာတွေရှိတယ် ပြောကြဦးမလား၊ ကိုယ့်အထင်နဲ့ပြောရရင်တော့ အဲဒါတွေက ကားမှန်ရိုက်ခွဲတဲ့ ပုံရိပ်ကို မဖုံးအုပ်နိုင်ဘူး။ ထင်တိုင်းကျဲနေတဲ့ ရဟန်းဆိုးလေးတွေကို ထိန်းသိမ်းဖို့ အရေးယူဖို့ ဆုံးမဖို့ သက်ဆိုင်သူတွေက တာဝန်မယူကြသေးဘူးလား၊ ဘယ်သူကမှ တာဝန်မရှိကြဘူးလား။ မြန်မာရဟန်းတွေရဲ့ ပုံရိပ်ကို ဘယ်လိုအကောင်အထည်ဖော်ကြမလဲ။ 

ဒီမနက်ဖြစ်သွားတဲ့ကိစ္စမျိုးဆိုရင် သာသနာ့ပုံရိပ်အနေနဲ့ကြည့်ရင် စိတ်မကောင်းဘူး။ လက်ရှိမြန်မာ့နိုင်ငံရေး အခင်းအကျင်းတစ်ခုအနေနဲ့ကြည့်ရင်တော့ ဘာမှမဖြစ်ဘူး။ အေးဆေးဘဲ။ သာသနာတော်မှာ လူမိုက်တွေမွေးတဲ့နေရာမဟုတ်တာတော့ လူတိုင်းသိတယ်။ သို့ပေမယ့် မြန်မာ့ဗုဒ္ဓဘာသာရဟန်းတော် တွေက အခြားနိုင်ငံကရဟန်းတွေနဲ့ယှဉ်ရင် အဆုံးအမနဲ့ ကင်းကွာနေပြီး လောဘ ဒေါသကိုရှေ့တန်းတင်ပြီး လိုချင်တာကိုရအောင်ယူ၊ မရတဲ့အဆုံး မထူးဇာတ်ခင်းတတ်တဲ့ ခပ်မိုက်မိုက်ဇာတ်ကောင်တွေ ဖြစ်နေသလား ထင်ရတယ်လေ။ အများစုက မဟုတ်ပေမယ့် ဆိုးတဲ့လူတစ်စုက အများစုကိုပါ ထိခိုက်စေတယ်။ တစ်ခုခုဖြစ်ရင် ဘာသာရေးမှိုင်းတိုက်တတ်လေ့ရှိတဲ့ မြန်မာ့နိုင်ငံရေးကြားမှာတော့ ပြည်သူတွေက ရိုးနေလောက်ပြီ။ နိုင်ငံရေးအပြောင်းအလဲ အရွေ့တစ်ခုမှာတော့ ဒီအကွက်ကအရမ်းပျော့သွားပါပြီ။ ရခိုင်အရေးခင်း၊ မိတ္ထိလာအရေးခင်းတုန်းကလို လူတွေအစုလိုက်ထလာမယ်မထင်နဲ့။ အဲဒီဘုန်းကြီးတွေကို လူတွေတစ်ခုခုလုပ်လိုက်လို့ ဘုန်းကြီးတွေ အုံကြွလာမယ်မထင်နဲ့။ ဆယ်နှစ်လုံးလုံးအဲဒီအကွက်တွေကို ကြုံလာခဲ့ပြီးပြီ။ မြန်မာပြည်သူလူထုကြားမှာ ဆရာ ဒကာဆက်ဆံရေးကို မထိခိုက်နိုင်ပါဘူး။ ထိခိုက်တာက သံဃာပုံရိပ်။ မြန်မာရဟန်းတော်တွေက ဒီလိုလားဆိုတဲ့အမြင်။ 

၂၀၂၁ အရေးခင်းတုန်းက ရွှေတိဂုံအရှေ့ဘက်မုခ်၊ မီးပွိုင့်မှာ ရပ်ထားတဲ့ကားတွေကို ဘုန်းကြီးတွေက သံတုတ်ကြီးနဲ့ ကားမှန်ရိုက်ခွဲတယ်၊ ကားထဲကလူတွေကိုလည်း ဒဏ်ရာရအောင်ရိုက်တယ် ဆိုတဲ့ သမိုင်း။ ဒီလိုသမိုင်းမျိုးကို ၈၈ အ‌ရေးခင်းမှာလည်း မရှိခဲ့ဘူး၊ ၂၀၀၇ အရေးခင်းမှာလည်း မရှိခဲ့ဘူး။ အခုကြမှ ဘာလို့ဒီလိုပေါ်လာတာလဲ။ ၈၈ နဲ့ ၂၀၀၇ တုန်းက စစ်အာဏာရှင်က တစ်ဘက်၊ ပြည်သူနဲ့ရဟန်းတွေကတစ်ဘက်၊ အားလုံးကပြည်သူနဲ့တစ်သားတည်းရှိတယ်။ ၂၀၂၁ မှာ ပြည်သူဘက်ကရဟန်းတွေနဲ့ စစ်တပ်ဘက်ကရဟန်းတွေလို့ နှစ်မျိုးကွဲနေလို့ ဒီလိုဖြစ်ရတယ်လို့ ယူဆတယ်။ 

ဆိုလိုချင်တာက ဒီမနက်ကားမှန်ရိုက်ခွဲတဲ့ကိစ္စမှာ နိုင်ငံရေးအသုံးချခံဖြစ်ပေမယ့် ထင်တိုင်းအရာမရောက်ခဲ့လို့ နိုင်ငံရေးအခင်းအကျင်းမှာတော့ ဘာမှမဖြစ်ဘူးလို့ ‌ပြောလို့ရတယ်။ အေးဆေးဘဲ။ နှစ်ဘက်လုံးနာတာက မြန်မာရဟန်းတော်တွေရဲ့ပုံရိပ်။ တစ်ခုက ကမ္ဘာမှာ မြန်မာရဟန်းတော်တွေက လူရမ်းကား။ နောက်တစ်ခုက နိုင်ငံအတွက်အပြောင်းအလဲပြုလုပ်တဲ့အရေးအခင်းကာလမှာ ဘုန်းကြီးတွေရဲ့အမဲစက်လုပ်ရပ်တစ်ခု ထင်ကျန်ခဲ့ပြီ။ ပုံရိပ်ကောင်းလေးတွေရချင်ရင် ဘယ်လိုပုံဖော်ကြမလဲဆိုတာကို စဉ်းစားသင့်ပြီထင်ပါတယ်။ 

မြန်မာရဟန်းတော်ပုံရိပ်ကောင်းများ ပေါ်ထွက်လာပါစေ။ အားလုံးကို ကျေးဇူးတင်ပါသည်။ 

အရှင်နန္ဒိယ (ဖယ်ခုံ) 

18.02.2021 11:31:00 PM

စစ်အာဏာရှင်စနစ်အောက်က ရဟန်းသံဃာ

အခုလောလောဆယ်မှာတော့ အာဏာရှင်လို့ ပြောလိုက်ရင် စစ်တပ်ကိုဘဲ ပြေးမြင်နေမယ်ဆိုရင် လူတိုင်းသိတယ်။ အာဏာရှင်ဆန်တဲ့အုပ်ချုပ်မှုကို လူတိုင်းလိုလိုမကြိုက်တော့တဲ့ ဒီခေတ်ကြီးထဲမှာ အမှီအခိုကင်းရပ်တည်နိုင်ဖို့၊ လွတ်လပ်စွာပြောဆိုခွင့်စတဲ့ နိုင်ငံသားအခွင့်အရေးတွေကို နိုင်ငံတိုင်းလိုလို တောင်းဆိုနေကြပါတယ်။ စစ်တပ်လိုအာဏာရှင်ဆန်ဆန်အုပ်ချုပ်ပြီး နိုင်ငံရေးလောကမှာလည်း နေရာဝင်ယူ၊ စီးပွားရေးကိုလည်း ကြီးကြီးမားမားသိမ်းပိုက်နေတာမျိုးကို ဒီခေတ်ထဲမှာ လက်ခံလို့မရတဲ့ အခြေအနေတွေ ဖြစ်လာပါတော့တယ်။ အာဏာရှင်စနစ်ကို မြန်မာအပါအဝင်ကမ္ဘာနိုင်ငံ‌တော်တော်များများ ဆန့်ကျင်နေကြပါတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံလို ရဟန်းသံဃာအရေအတွက်များတဲ့နေရာမျိုးမှာ အာဏာရှင်စနစ်ရဲ့  ကောင်းကျိုးဆိုးကျိုး အကျိုးသက်ရောက်မှုကလည်း ရဟန်းသံဃာအပေါ်လွှမ်းမိုးမှုတွေ ရှိလာပါတယ်။ 

နိုင်ငံရေးနဲ့ပတ်သက်ပြီးရဟန်းသံဃာတွေရဲ့ရပ်တည်ချက်ကို မေးရင် အဖြေကရှုပ်ထွေးပါတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ရပ်တည်ချက်ကမတူလို့။ မြန်မာနိုင်ငံမှာ ရဟန်းသံဃာအရေအတွက် သိပ်များလွန်းတဲ့အတွက် ထိန်းချုပ်ရတာသိပ်ခက်ပါတယ်။ တူညီတဲ့သဘောထားတွေကို ပြောဖို့က တကယ်ခက်ပါတယ်။ ရဟန်းတစ်ပါးပါးက နိုင်ငံရေးမှာ ထင်ပေါ်လာတာနဲ့ တချို့အမြင်တွေက ထင်ပေါ်တဲ့ရဟန်းတစ်ပါးကိုအကြောင်းပြုပြီး မြန်မာရဟန်းတော်က အဲလိုဘဲလို့ မြင်ကြပေမယ့် အပြင်မှာအဲလိုတွေမဟုတ်ကြပါဘူး။ ဒီနေ့ဘဲ သီရိလင်္ကာသတင်းစာတစ်ခုမှာ တပ်မတော်ဘက်ကို ထောက်ခံတဲ့ရဟန်းတွေပုံပါ ပါလာတယ်။ နီးစပ်ရာ စင်ဟလာဦးဇင်းတွေက မြန်မာရဟန်းတော်တွေက စစ်တပ်ဘက်မှာလို့ပြောကြတယ်။ အားလုံးမဟုတ်ဘူး။ အနည်းစုသာလို့ဘဲ ပြန်ပြောလိုက်ရတယ်။ 

သံဃာတော်တွေထဲမှာလည်း ဒီမိုကရေစီကိုနှစ်သက်တဲ့ရဟန်းတော်တွေရှိသလို အာဏာရှင်စနစ်ကို နှစ်သက်ကြတဲ့သူတွေလည်း ရှိနေပါတယ်။ အင်အားကြီးပါတီနှစ်ခုဖြစ်တဲ့ ပြည်သူကနေတက်လာတဲ့ အန်အလ်ဒီပါတီနဲ့ အာဏာရှင်စစ်အစိုးရကနေ ဆင်းသက်လာတဲ့ ကြံခိုင်ရေးပါတီတို့အပေါ် ယုံကြည်မှုတွေကလည်း မတူကြဘူး။ အန်အလ်ဒီပါတီကို ကြိုက်နှစ်သက်တဲ့ရဟန်းတွေကလည်း အန်အလ်ဒီ။ ကြံ့ခိုင်ရေးကို နှစ်သက်တဲ့သူကလည်း ကြံ့ခိုင်‌ရေးဘက်ကနေ ပြောကြ၊ ဆိုကြ၊ ‌ရေးသားကြတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံမှာ ရဟန်းသံဃာအနေနဲ့ နိုင်ငံရေးမှာ ပါဝင်နိုင်ဖို့ အခွင့်အလမ်းသိပ်မရှိတာမို့ နိုင်ငံရေးဆိုရင် စိတ်လည်းမဝင်စား၊ ဝင်လည်းမပါ၊ ခပ်ကင်းကင်းဘဲနေတဲ့ ရဟန်းသံဃာတွေလည်း အများကြီးရှိပါတယ်။ သို့သော် ဘေးကအမြင်မှာတော့ ဘုန်းကြီးတွေက ဟိုပါတီ၊ ဒီပါတီလို့ အပေါ်ယံမြင်တာမျိုးလည်း ရှိတာပေါ့။

နိုင်ငံရေးနဲ့ခပ်ကင်းကင်းဘဲနေတဲ့ ရဟန်းသံဃာတွေကတော့ ကိုယ့်တရားဘဲ ကိုယ်အာရုံစိုက်ချင်တာ၊ ကိုယ့်စာပေကိုဘဲ စိတ်ဝင်စားတာမျိုးတွေများပါတယ်။ ဘုန်းကြီးစကားနဲ့ ပြောရင် “ဓိုရ်ကြီး”တွေပေါ့။ နောက်တစ်ခုက စာဂျမ်းပိုး တွေပေါ့။ အပြင်လောကကိုငြီးငွေ့တာရယ်၊ ပြဿနာတွေကြားမှာ မနေချင်တော့တာရယ်၊ နိုင်ငံရေးနဲ့စပ်ရင် စကားတောင်မပြောချင်တော့တာမျိုး။ မပြောချင်လို့ မပြောတာရှိသလို၊ နားမလည်လို့ စိတ်မဝင်စားလို့ မပြောတာလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်။ 

အန်အလ်ဒီကို နှစ်သက်တဲ့ဘုန်းကြီးတွေအများစုက ခေတ်မီတယ်လို့ ပြောရမလား၊ ပညာတတ်တယ်လို့ဆိုရမလား၊ အပြောင်းအလဲကို ကြိုက်တယ်လို့ ပြောရမလား၊ ဒီစကားလုံးတွေကို ထင်ဟပ်‌နေတဲ့ စကားလုံးလေးတော့ ရှိမှာပါ၊ မခေါ်တတ်ဘူး။ ဘုန်းကြီးပညာရေးကို ပြုပြင်ပြောင်းလဲဖို့လိုတယ် လို့ ပြောကြဆိုကြရေးသားကြတဲ့အထဲမှာလည်း ဒီအဖွဲ့ထဲကအများဆုံးဘဲ။ ပညာရေးဘက်လောက်နောက်ကျနေပြီ၊ စီးပွားရေးဘယ်လိုဖြစ်တယ်၊ နိုင်ငံရေးဘယ်လောက်ဆိုးတယ်၊ ဘာသာရေးကဘယ်လို၊ အဲဒါကြောင့် ဘာလုပ်သင့်တယ်စသည် သိချင်ရင် သူတို့ကိုဆည်းကပ်။ 

ကြံ့ခိုင်ရေးကို ထောက်ခံနေတဲ့သူတွေကြတော့ သူတို့ကိုသူတို့ ဗုဒ္ဓဘာသာရဲ့အဓိကခံတပ်လို့မြင်တယ်။ သူတို့မရှိရင် ဘာသာခြားတွေလွှမ်းမိုးပြီး မြန်မာမြေပေါ်ဗုဒ္ဓဘာသာတွေကွယ်ပျောက်သွားတော့မယ်လို့ ပြောကြတယ်။ တပ်မတော်ကိုလည်း အင်အားကြီးတဲ့အသင်းအဖွဲ့လို့မြင်ပြီး တပ်မတော်ကဗုဒ္ဓဘာသာရဲ့ အဓိကကျတဲ့ အထောက်အပံ့ပေးနိုင်တဲ့အဖွဲ့ဖြစ်စေချင်တယ်။ စစ်ဗိုလ်ကြီးတွေရဲ့ ဂုဏ်ပုဒ်တွေချီးမွှမ်းပြီး ဘုရားတည်၊ ကျောင်းဆောက်၊ လမ်းခင်းပေးတာကိုလည်း ပြောလို့မဆုံးဖြစ်နေကြတယ်။ ဒီအဖွဲ့ဆိုရင် အန်အလ်ဒီကို ပြိုင်ဘက်လို့မြင်ပြီး ဘာသာခြားလွှမ်းမိုးမှာ သေမလောက်ကြောက်နေကြတဲ့အဖွဲ့ပေါ့။ ဗုဒ္ဓဘာသာအစစ်ကမြန်မာနိုင်ငံမှာဘဲ ကျန်နေပြီး ထိုင်းတို့ ကမ္ဘောဒီးယားနဲ့တခြားတိုင်းပြည်တွေမှာ ဝိနည်းကို သိပ်မလိုက်နာကြတော့ဘူး၊ ဗုဒ္ဓဘာသာအစစ်အမှန်မကျန်တော့ဘူး စတဲ့စကားတွေကို ပြောကြတာ ဒီအဖွဲ့ထဲက အများဆုံးပါတယ်ဆိုပါဆို့။ အခုလောလောဆယ်မှာတော့ ဂိုဏ်းကိုးဂိုဏ်းက ပြဿနာမရှိဘူး။ ဒီဂိုဏ်းတွေဘဲ ပြဿနာဖြစ်နေတာ။ 

အခုလိုမျိုးရော၊ နောက်အခြားတစ်မျိုးမျိုးပါ မြန်မာနိုင်ငံမှာ တစ်ခုခုဖြစ်ပြီဆိုရင် ဘုန်းကြီးတွေကပါလေ့ ရှိတယ်။ ဘုန်းကြီးပါလာပြီဆိုရင် နောက်ကနေအားပေးအားမြောက်လုပ်တဲ့သူတွေကလည်းအသင့်ရှိပြီးသား။ နောက်တစ်ဘက်မှာ ဘုန်းကြီးပါလာတာကို မကြိုက်တဲ့ရဟန်းသံဃာတွေ လူတွေကလည်း ရှိနေနှင့်ပြီးသား။ ဒါတွေကို သိပေမယ့် သူ့တို့ဝင်ပါချင်တဲ့နေရာ ဝင်ပါကြတာဘဲ၊ ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူတို့ကလည်း မြန်မာနိုင်ငံသားဖြစ်နေတာကိုး။ အခုဆိုရင် စစ်တပ်ကို ရှုပ်ချတဲ့စာတွေကလည်း အများကြီး၊ တစ်ဘက်မှာ စစ်တပ်ကို ချီးမွမ်းနေကြတာလည်း မနည်းဘူးရယ်။ ဒီကြားထဲ ကြားနေတွေလည်းရှိသလို၊ ဘယ်ဘက်မှမနေတဲ့ ဝစီပိတ်ကျင့်နေတာလည်း ရှိတာဘဲ။ ဒါကတော့ သူတို့အခွင့်အရေးမို့ တားခွင့်မရှိပါဘူး။ 

ပြောလို့ရတဲ့ဘက်ကနေ ပြောကြည့်ရရင် သူတို့က ဘာကိုစိုးရိမ်နေတာလဲ၊ ဘယ်သူ့ကိုစိုးရိမ်နေတာလဲ၊ ဘယ်သူ့အတွက်စိုးရိမ်နေတာလဲ၊ နောက်တစ်ခုက ဘာလို့ သူတို့ဝင်ပါနေရတာလဲ ဆိုတာကို မေးခွန်းတော့ ထုတ်ရပါမယ်။ အမှန်အတိုင်းပြောရရင် ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဘာမှန်းမသိဘဲ ဝင်ပါနေတာအများကြီးဘဲ၊ ဘာမှရေရေရာရာနားမလည်ဘဲ ဖင်ပိတ်ငြင်းတာတွေလည်း အများကြီးဘဲ။ တစ်ခါတစ်လေ သူတို့ပြောတဲ့ အကြောင်းပြချက်လေးတွေက ကလေးအရမ်းဆန်နေတာတွေ၊ အပေါ်ယံအရမ်းဆန်နေတာတွေလည်း အများကြီးဘဲ။ တစ်ခုခုဆိုရင် ဟိုဆရာတော်ကြီးက ဘယ်လိုပြောလို့၊ ဘယ်ဆရာတော်က ဘယ်လိုမလို့ ဆိုပြီး သူတို့ကိုယ်တိုင်နားမလည်တဲ့အရာကို ဟိုဆရာတော်ဒီဆရာတော်ကို ပုံအပ်နေတာတွေရှိတယ်။ အဲဒါကတော့သေးတယ်လို့ပြောရမလား၊ တစ်ချို့ဆိုရင် ဟိုဒကာကဟိုလိုပြောလို့ စတဲ့ကိုယ်တော်တွေလည်း ရှိသေးတာ။ 

ပညာရေးပြုပြင်ပြောင်းချင်၊ နိုင်ငံတကာနဲ့ရင်ဘောင်တန်းချင်၊ သာသနာပြုချင်တဲ့ရဟန်းသံဃာတွေကတော့ ဒီမိုကရေစီကိုပိုမိုနှစ်သက်ကြမယ်ထင်ပါတယ်။ အာဏာရှင်ဆန်ဆန်အုပ်ချုပ်ခံခဲ့ရလို့ အကြောက်တရားတွေ ဘယ်လောက်ထိစိုးမိုးနေသလဲဆိုတာ အခြားလူတွေနဲ့တွေ့ရင် သိသာလာတယ်။ တစ်ချို့ဆိုရင် အသက်သာကြီးသွားတာ ဘာဝါသနာပါလဲဆိုတဲ့ မေးခွန်းတောင် ရေရောရာရာမဖြေတတ်တာတွေ၊ ဖြေရင်တောင်မှန်းဆပြီးဖြေနေရတာတွေရှိတယ်။ အဲဒါက ဒါဘဲလုပ်၊ မသွားနဲ့ဆိုမသွားနဲ့၊ မလုပ်နဲ့ဆိုမလုပ်နဲ့ ဆိုတဲ့အမိန့်အာဏာအောက်မှာ လူလိမ္မာအဖြစ်ကို ကျေနပ်စွာခံယူခဲရပေမယ့် ကိုယ်တိုင်ဖန်တီးတီထွင်မှုနဲ့ ပညာရပ်အသစ်လေ့လာရှာဖွေမှုအပိုင်းမှာ အားနည်းလွန်းတာကို မြင်သာနေပါတယ်။ အဲဒါကြောင့် အတွေးအခေါ်အသစ်၊ လေ့လာရှာဖွေမှုအသစ်တွေကို ပျိုးထောင်ပေးဖို့က ဒီမိုကရေစီစနစ်က အထောက်အကူပြုကြလိမ့်မယ်လို့ယူဆကြတယ်။ သက်ဦးဆံပိုက်စနစ်ဆန်လွန်းတဲ့ တစ်ချို့ဆရာတော်တို့ရဲ့ အုပ်ချုပ်မှုတွေကိုလည်း မျိုးဆက်သစ်တွေအတွက် ပြစ်မှုတစ်ခုကျူးလွန်သလို မြင်လာတယ်။ အားလုံးသဘောတူမှ ပညတ်တဲ့ဝိနည်းသိက္ခာပုဒ်လို စည်းကမ်းကို တစ်ဦးဦးကပြဌာန်းတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ အများရဲ့ဆန္ဒကို ပိုဦးစားပေးစေချင်တယ်။ ဒီရှုထောင့်တွေကြောင့် လက်ရှိအခြေအနေမှာ စစ်တပ်ရဲ့ အာဏာရှင်ဆန်မှုကို မကြိုက်ပေး အန်အလ်ဒီဘက်မှာ ရပ်တည်နေကြတာပါ။ ဒါကတော့ အများက အန်အလ်ဒီမို့ ကိုယ်လည်း အန်အလ်ဒီ လိုလူမဟုတ်ဘဲ ကိုယ့်ဆန္ဒနဲ့တစ်ထပ်တည်းကျလို့ အန်အလ်ဒီကို ရွေးချယ်ကြတယ်လို့ ယူဆပါတယ်။ 

အနော်ရထာမင်းကိုအားကျလို့လား၊ အသောကမင်းလိုဖြစ်စေချင်လွန်းလို့လားမပြောတတ်ဘူး ဗုဒ္ဓဘာသာ တစ်ခုတည်းကို ဦးစားပေးဖို့ဆန္ဒရှိလို့ထင်ပါတယ် အမျိုးဘာသာသာသနာလို့ အော်နေသည့်သူတွေအပါအဝင် တစ်ချို့ရဟန်းတော်တွေကတော့ စစ်တပ်ဆိုရင် အမျိုးဂုဏ်ဇာတိဂုဏ်ကို ထိန်းသိမ်းတဲ့သူလို့ မြင်ကြတယ်။ စစ်တပ်တွေဆိုးတာ ကြမ်းတာတွေက လုပ်သင့်လို့လုပ်တယ်လို့ ထင်ကြတယ်။ ကျောင်းသားတွေကို မရိုက်ရဆိုတဲ့ခေတ်ထဲမှာ နာနာရိုက်မှ ချစ်ကြောက်ရိုသေမှာလို့ ပြောနေတဲ့သူအဖွဲ့ပေါ့။ လူမျိုးဘဲဖြစ်ဖြစ်၊ ဘာသာဘဲဖြစ်ဖြစ် ထိန်းသိမ်းထားနိုင်မှ တည်တံ့နိုင်မှာလို့ ခံယူကြတယ်။ နေတာထိုင်တာခေတ်ဆန်သွားရင် ယဉ်ကျေးမှုပျက်စီးတယ်လို့ မြင်ကြတယ်။ အဲဒါကြောင့် ပြုပြင်ပြောင်းလဲရေးအမျိုးမျိုး လုပ်လာကြတော့ မယ့် ဒီမိုကရေစီကို သူတို့ကြောက်တယ်။ တစ်ခုခုဖြစ်ရင် ဝင်ထိန်းပေးမယ့်စစ်တပ်ကို သူတို့အားကိုးကြ တယ်။ စစ်တပ်လည်း အထာသိစွာဘဲ အမျိုးဘာသာသာသနာ ထိန်းသိမ်းမယ်ဆိုတဲ့စကားကို မဆီမဆိုင် ဝင်ပြောနေတာတွေ ကြားရမှာပါ။ အဲဒီလိုနဲ့ သူတို့က စစ်တပ်ရဲ့ အမာခံပရိတ်သတ်တွေဖြစ်လို့။ ဒါက စစ်တပ်ကို အားပေးတဲ့သူတွေရဲ့အကြောင်းပေါ့။ ဒေါ်စုကို ကုလားမယားဖြစ်လို့တို့ အန်အလ်ဒီက ကုလားအားပေးပါတီတို့ အခြေအမြစ်မရှိ စကားရိုင်းရိုင်းသုံးပြီး ပြောနေတာတွေကိုတော့ ဘာဖြစ်လို့ အန်အလ်ဒီကို မုန်းနေမှန်း မသိပါ။ ဘာဖြစ်လို့ စစ်တပ်ကို အားပေးနေမှန်း စဉ်းစားမရပါ။ လယ်တီသိမ်ပျက်စီးသွားတာလည်း စစ်တပ်ကိုအပြစ်မတင်ဘူး၊ ဆန္ဒပြတာကို အကြမ်းဖက်တဲ့စစ်သားတွေလည်း ချစ်ရှာတယ်။ 

အန်အလ်ဒီကိုအားပေးရင် ဘာလို့အားပေးတယ်၊ အားမပေးရင် ဘာလို့ အားမပေးတာ၊ စစ်တပ်ကို ထောက်ခံရင် ဘာလို့ထောက်ခံတယ်၊ မထောက်ခံရင် ဘာလို့မထောက်ခံဘူး ဆိုတဲ့ အကြောင်းပြချက်တွေ မယ်မယ်ရရမတွေ့ရ၊ သူတို့ခံယူချက်တွေ သဘောထားတွေကလည်း ဘာတွေမှန်းမသိဘဲ တစ်ဘက်သတ်ဖင်ပိတ်ငြင်းတာတွေကလည်း အများကြီးရှိတယ်။ ဘာမှမဟုတ်တဲ့အကြောင်းကလေးတစ်ခု ဖြစ်လာရင် ဗုဒ္ဓဘာသာက နောက်ချန်ထားခံလိုက်ရပြီဆိုတာမျိုး ဘာသာတရားတစ်ခုလုံး အရှက်ခွဲခံလိုက်ရ သလိုလို အဆင့်တစ်ဆင့်ကျသွားသလိုလို ဟိုဘက်ပါတီခေါင်းဆောင်က ရွှေတိဂုံနှစ်ပတ်လည်ပွဲမတက်လို့၊ ကထိန်ပွဲမလာလို့ ဘာသာတရားကွယ်ပျောက်တော့မှာလိုလိုနဲ့ သူတို့မှာ ကြေကွဲရှာတယ်။ အဲဒါကိုတော့ ဘာကြောင့်လဲဆိုတာကိုတော့ မသိသေးပါ၊ သိရင်အကြောင်းလေးကြားကြပါဦး။ တစ်ချို့က သူတို့ကို ထောက်ပံ့တဲ့သူက အဖြူဆိုရင် လိုက်ဖြူတာ၊ အမဲဆိုရင် လိုက်မဲတာမျိုးလည်း ရှိတယ်။ အဲဒါဆိုရင် ရှင်းတယ်။ သီးသန့်မေးခွန်းထုတ်စရာမရှိဘူး။ အထက်ကပြောတဲ့ အမျိုးအစားတွေထဲက ဓိုရ်ကြီး၊ စာဂျမ်းပိုး အမျိုးအစားကတော့ နိုင်ငံရေးမှာ ပြဿနာမရှိပါ။ အခြားအတွင်းရေး ပြဿနာတစ်ချို့ ရှိကောင်းရှိမယ်။ 

လက်ရှိရှိနေတဲ့ လူတွေအားလုံးက အာဏာရှင်စနစ်အောက်က ကြီးပျင်းလာတဲ့လူတွေချဉ်းပါဘဲ။ အာဏာရှင်ကို ကြိုက်တဲ့သူနဲ့ မကြိုက်တဲ့သူနဲ့ လူတွေလည်း ကွဲသလို ရဟန်းသံဃာတွေလည်း နိုင်ငံရေးအယူအဆတွေ ကွဲကြတယ်။ နိုင်ငံအရေးမှာတော့ ရဟန်းသံဃာနဲ့တင်ပြီးတဲ့ကိစ္စမှမဟုတ်တာ စိုးရိမ်စရာမရှိပါဘူး။ ဘယ်သူနိုင်တယ်၊ မနှိုင်ဘူး၊ သာတယ်၊ မသာဘူးဆိုတာကတော့ ပြည်သူလူထုတွေရဲ့ ကျိုးစားအားထုတ်မှုအား၊ ပူးပေါင်းပါဝင်မှုအားပေါ်မှာဘဲ မူတည်ပါတယ်။ မကြာခင်သိရမှာပါ။ အမှားပါရင် ခွင့်လွတ်ပါ။ အားလုံးစိတ်ချမ်းသာ ကိုယ်ကျန်းမာကြပါစေ။ 

အရှင်နန္ဒိယ (ဖယ်ခုံ) 

04.02.2021 04:48:00 PM

သီရိလင်္ကာနိုင်ငံရဲ့ လွတ်လပ်ရေးနေ့